Over Lied 663 schreef de dichter, Jan Willem Schulte Nordholt dat het spontaan uit verbazing is ontstaan, een blijvende verwondering over het verhaal van de Hemelvaart. Jezus is misschien niet langer tastbaar aanwezig, maar hij blijft, voor wie daarvoor openstaat dicht nabij, zelfs zegt de dichter ‘op de meest redeloze momenten.’
Vorige week liep ik door de rododendronvallei in het bos bij Gooilust. Vele tientallen verschillende rododendrons stonden in bloei. Mij raakt het wanneer ik naar zo’n bloem kijk die open is gegaan om het licht van de zon te kunnen ontvangen. Er mag een eenvoudig vertrouwen zijn dat Gods ontferming er ook vandaag is, schijnbaar vanzelfsprekend, als de liefde van een moeder voor haar kind. Daar kunnen wij mee leven, niet alleen in tijden van voorspoed, maar ook wanneer wij ons kwetsbaar voelen.
Jurjen Zeilstra
Al heeft Hij ons verlaten,
Hij laat ons nooit alleen.
Wat wij in Hem bezaten
is altijd om ons heen
als zonlicht om de bloemen
een moeder om haar kind.
Teveel om op te noemen
zijn wij door Hem bemind.
Al is Hij opgenomen,
houd in herinnering,
dat Hij terug zal komen,
zoals Hij van ons ging.
Wij leven in vertrouwen,
dat wij zijn majesteit
van oog tot oog aanschouwen
in alle eeuwigheid.
Jan Willem Schulte Nordholt