In een wereld vervuld van angst en zorg blijft God nabij.
Het kruis van Christus staat midden in deze samenleving. Dat is wat Marc Chagall ons wil laten zien in zijn schilderij ‘De Witte Kruisiging’ uit 1938. Al de opwinding, de verwarring en het geweld in de wereld kunnen niet beletten dat Gods lichtglans valt op zijn gekruisigde kind. Dat kind is een Jood, maar het is niet van de synagoge of van de kerk. Dat kind is als kwetsbaar mens de plaats van Gods liefdevolle inwoning in de wereld. Hij blijft God nabij juist door de mensen nabij te blijven, ook als de dood daaraan verbonden blijkt.
Laten wij in onze vreemde tijd zien op zijn zegenende liefdevolle open handen, die ons verbinden ook in tijden van gescheidenheid.
Jurjen Zeilstra